The Hellenophile on Cavafy

Inspired by Douglas Anders's blog entry on Cavafy at the Hellenophile I flicked through some of my old Cavafy favourites.


Μονοτονία

Την μιαν μοτόνονην ημέρα άλλη
μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν
τα ίδια πράγματα, θα ξαναγινούν πάλι-
η όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφήνουν.

Μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα.
Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει.
Είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει.


Monotony

One monotonous day is followed
by another monotonous, identical day. The same
things will happen, they will happen again --
the same moments find us and leave us.

A month passes and ushers in another month.
One easily guesses the coming events;
they are the boring ones of yesterday.
And the morrow ends up not resembling a morrow anymore.

[English translation borrowed from Poetry Connection].


Το διπλανό τραπέζι

Θάνε μόλις είκοσι δυο ετών.
Κι όμως εγώ είμαι βέβαιος που, σχεδόν τα ίσα
χρόνια πρωτύτερα, το ίδιο σώμα αυτό το απήλαυσα.

Δεν είναι διόλου έξαψης ερωτισμού.
Και μονάχα προ ολίγου μπήκα στο καζίνο.
Δεν είχα ούτε ώρα για να πιω πολύ.
Το ίδιο σώμα εγώ το απήλαυσα.

Κι αν δεν θυμούμαι, που-ένα ξέχασα μου δεν σημαίνει.

Α τώρα, να που κάθισε στο διπλανό τραπέζι
γνωρίζω κάθε κίνηση που κάμνει-κι απ'τα ρούχα κάτω
γυμνά τ'αγαπημένα μέλη ξαναβλέπω.


The Next Table

He must be barely twenty-two years old-
yet I'm certain just about that long ago
I enjoyed the very same body.

It isn't erotic fever at all.
And I came into the casino only a few minutes ago,
so I haven't had time to drink very much.
I enjoyed that very same body.

And if I don't remember where, this one lapse of memory doesn't mean a thing.

There, now that he's sitting down at the next table,
I recognize every motion he makes -and under his clothes
I see again the limbs that I loved, naked.

[English translation from here]


Στου καφενείου την είσοδο

Την προσοχή μου κάτι που είπαν πλάγι μου
διεύθυνε στου καφενείου την είσοδο.
Κ' είδα τ' ωραίο σώμα που έμοιαζε
σαν απ' την άκρα πείρα του να τώκαμεν ο Έρως--
πλάττοντας τα συμμετρικά του μέλη με χαρά
υψώνοντας γλυπτό το ανάστημα
πλάττοντας με συγκίνησι το πρόσωπο
κι αφίνοντας απ' των χεριών του το άγγιγμα
ένα αίσθημα στο μέτωπο, στα μάτια, και στα χείλη.


At The Cafe Door

Something they said beside me
made me look toward the cafe door,
and I saw that lovely body which seemed
as though Eros in his mastery had fashioned it,
joyfully shaping its well-formed limbs,
moulding its tall build,
shaping its face tenderly,
and leaving, with a touch of the fingers,
a particular impression on the brow, the eyes, the lips.

[English translation from here]